Niech żyje papier 2, czyli normik w wielkim świecie warszaskim

Po tematyce bloga mego nietrudno się domyśleć, jakie miłości w moim inkoholikowym sercu płyną. A tu proszę, we Warszawach zaprzyjaźnione Inahony patronują festiwalowi papieru, origami, notesów, niszowych wydawnictw, książek, atramentów i innego dobrodziejstwa inwentarza tak bliskiego każdemu papierofetyszyście. Jedyne słuszne pogo jest więc takie, że gdy program Niechżyjepapierów przeczytałam, od razu zapragłam się tam pojawić i węszyć wśród papierów w sposób aktywny. Wsiadłem więc w kajak i popłynęłem w górę Bystrzycy. I tak oto w słoneczną a wietrzną sobotę roztwarły się przed Inkoholikiem podwoje Państwowego Muzeum Etnograficznego.

Salę do paneli dyskusyjnych naszykowaną minąwszy, wpadłam plecakami obwieszona na salę targową. Tuż po wejściu trafiłam na Agnieszkę i Konrada z KWZInk i u nich zabawiłam na początek (Stare złoto i Miód to naprawdę bezkonkurencyjne kolory ich atramentów. Serio-serio.)

No! Chyba, że ktoś dorobi się własnego, unikatowego koloru. Prawda, Grey Lux? 😉

Stosiko Kwiziów jednak szybko dość oblężone zostało w sposób wręcz niemiłosierny, a i ja nie bez powodu przeca na targi przybyłam, ruszyłam więc na podbój sali.

Przy stoisku organizatorów muzyki z liściastego głośnika sobieposłuchałam, tosta dziennikarza powąchałam i zanabyłam sobię byłam najnowszy, jeszcze drukarnią cieplutki numer Zwykłego życia. Teraz miziam go sobie i lekturę dozuję jak czekoladki z bombonierki.

Byli też i znajomi z Pen Show i Warszawskiego FPD Elmira i Robert z Escribo, u których przy papierze Midori i Tomore River można było dostać apopleksji i pełnej zachwytu rzucawki.

Z ciekawszych elementów jednym z faworytów była mała kaczka kompielowa w kapeluszy piałknym.

A te oczoprzyciągające memokarty stworzyła drąca nałogowo koty ekipa Zagrywek. Wszystkim dziecioposiadającym polecam, bo prawdaż, bawiąc – uczyć.

Trafiłam też na ciekawą dość inicjatywę Dziennika  Nowego, o której na razie mam uczucia ambiwalentne.

Spotkać się też udało z bracią FOPową, i to tą częścią na Pelikanowej zeszłotygodniowej Hubie nieobecną – tym przyjemniej 🙂

I wspólnieśmy podziwiali trójkątną kratkę do ćwiczenia Copperplate’a u Papierniczonych.

Te wydawnictwa, które były, cechowała niezwykła wręcz dbałość o graficzno – edytorską stronę formy. Książkocudeńka po prostu no. ❤

Było też mnóstwo okołopapierniczych drobiazgów. Takich jak ten na pszykład:

Albo ten.

Albo ten oto pokaźny pantalon.

Z wyjazdu przywiozłam więc wyżej wymienion numer ZŻ, papierowe próbniki od Olin, zeszłoroczy kalendarz Moleskine’a z przeznaczeniem na Bullet Journal, Kawecowy ołówek i TWSBI Vac od f-pen.pl, których recenzje pokażą się wkrótce na stronie. Najwspanialszy zaś utarg przyjechał z Antykwariatu Kwadryga, do którego nieraz jeszcze wrócę , w którym spędziłam czasu najwięcej, a pełna zachwytu wyszłam.

Co teraz, moi Inkoholicy Drodzy? Czy szare życie codzienne na wieki wieków amen? Nie. Teraz Krakowskie Targi Książki i Dzień Pióra Wiecznego! 😉

 

---

Źródło logo targów – here.